Και που λες περπατούσα σε μια έρημο, το μονο που έβλεπα ήταν ατέλειωτοι αμμόλοφοι προς κάθε κατεύθυνση. Ο ήλιος δεν έδυε ποτε και έκαιγε την σάρκα μου.
Κάποια στιγμή καθώς κάθε σκέψη ελπίδας η σωτηρίας είχε φτερουγίσει από την φωλια του μυαλού μου για να πάει σε ένα πιο δροσερό μέρος ένα τεράστιο σκουλήκι εμφανίστηκε μέσα από την άμμο και μου μίλησε.
-Είμαι ο Αντρέα Μικρούτσικος, καλωσόρισες στο μεγάλο παζάρι.
-E εσύ δεν θα έπρεπε να είσαι ο Shai Hulud;
-Όχι είμαι ο Μικρούτσικος και είμαι τηλεπαρουσιαστής.
-Οκ και από μένα τi θες;
-Εσύ είσαι ο αποψινός τυχερός, θα παίξεις μαζί μας για το μεγάλο έπαθλο.
-Μάλιστα, και τι ακριβώς πρέπει να κάνω;
Τότε ξαφνικά εμφανίστηκαν 3 κουρτίνες μπροστά μου.
-Πρέπει να διαλέξει μια από τις τρεις κουρτίνες.
-Και τι έχουν μέσα η κουρτίνες;
-Δεν έχω ιδέα, δικό σου όνειρο είναι.
-Ωραία αφού είναι δικό μου όνειρο μπορώ να δω τι έχουνε μέσα.
-Όχι, όχι. Αυτό απαγορεύεται αυστηρά από τους κανόνες.
-Αφού είναι δικό μου το όνειρο, εγώ δεν πρέπει αν φτιάχνω τους κανόνες;
-ΈΕΕΕ... Δεν ξέρω. Μισό να κοιτάξω μου το βιβλίο οδηγιών.
Έβγαλε λοιπόν ένα βιβλίο μέσα από την άμμο και άρχισε να το διαβάζει.
-Λοιπόν το λέει καθαρά, τους κανόνες δεν μπορεί να τους αλλάξει κανεις.
-I am the Kwisatz Haderach. That is reason enough.
Τότε το σκουλήκι υποκλίθηκε μπροστά μου και πλησίασα προς τις τρις κουρτίνες.
Η πρώτη είχε μέσα ένα δράκο να κατασπαράζει μια πριγκίπισσα.
-Χμμμμμμ, λίγο ακραίο για τα γούστα μου, δεν θα πάρω.
H δεύτερη είχε το πιο βρώμικο γραφείο που έχω δει στην ζωή μου με ένα πλάσμα σαν τον Jabba the Hutt να παίζει Diablo 3.
-Πολύ σάπιο , έχω αφήσει πίσω μου αυτές τις υπέροχες μέρες.
Η τρίτη είχε ένα πολύ κυριλέ γραφείο με έναν καλοντυμένο γιάπι να παθαίνει έμφραγμα στα 35 του.
-Oκ.. δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάποιο σχόλιο εδώ.
-Αποφάσισες λοιπόν πια κουρτίνα θα διαλέξεις;
-Ναι, έχει μια όαση λίγο πιο κάτω, τάβλι ξέρεις; Κερνάω καφέ.
Και κάπως έτσι συνεχίστηκε αυτό το όνειρο, πόρτες πλακωτό και φεύγα, ασόδυο δεν έπαιζε ο Αντρέας.
Κάποια στιγμή καθώς κάθε σκέψη ελπίδας η σωτηρίας είχε φτερουγίσει από την φωλια του μυαλού μου για να πάει σε ένα πιο δροσερό μέρος ένα τεράστιο σκουλήκι εμφανίστηκε μέσα από την άμμο και μου μίλησε.
-Είμαι ο Αντρέα Μικρούτσικος, καλωσόρισες στο μεγάλο παζάρι.
-E εσύ δεν θα έπρεπε να είσαι ο Shai Hulud;
-Όχι είμαι ο Μικρούτσικος και είμαι τηλεπαρουσιαστής.
-Οκ και από μένα τi θες;
-Εσύ είσαι ο αποψινός τυχερός, θα παίξεις μαζί μας για το μεγάλο έπαθλο.
-Μάλιστα, και τι ακριβώς πρέπει να κάνω;
Τότε ξαφνικά εμφανίστηκαν 3 κουρτίνες μπροστά μου.
-Πρέπει να διαλέξει μια από τις τρεις κουρτίνες.
-Και τι έχουν μέσα η κουρτίνες;
-Δεν έχω ιδέα, δικό σου όνειρο είναι.
-Ωραία αφού είναι δικό μου όνειρο μπορώ να δω τι έχουνε μέσα.
-Όχι, όχι. Αυτό απαγορεύεται αυστηρά από τους κανόνες.
-Αφού είναι δικό μου το όνειρο, εγώ δεν πρέπει αν φτιάχνω τους κανόνες;
-ΈΕΕΕ... Δεν ξέρω. Μισό να κοιτάξω μου το βιβλίο οδηγιών.
Έβγαλε λοιπόν ένα βιβλίο μέσα από την άμμο και άρχισε να το διαβάζει.
-Λοιπόν το λέει καθαρά, τους κανόνες δεν μπορεί να τους αλλάξει κανεις.
-I am the Kwisatz Haderach. That is reason enough.
Τότε το σκουλήκι υποκλίθηκε μπροστά μου και πλησίασα προς τις τρις κουρτίνες.
Η πρώτη είχε μέσα ένα δράκο να κατασπαράζει μια πριγκίπισσα.
-Χμμμμμμ, λίγο ακραίο για τα γούστα μου, δεν θα πάρω.
H δεύτερη είχε το πιο βρώμικο γραφείο που έχω δει στην ζωή μου με ένα πλάσμα σαν τον Jabba the Hutt να παίζει Diablo 3.
-Πολύ σάπιο , έχω αφήσει πίσω μου αυτές τις υπέροχες μέρες.
Η τρίτη είχε ένα πολύ κυριλέ γραφείο με έναν καλοντυμένο γιάπι να παθαίνει έμφραγμα στα 35 του.
-Oκ.. δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάποιο σχόλιο εδώ.
-Αποφάσισες λοιπόν πια κουρτίνα θα διαλέξεις;
-Ναι, έχει μια όαση λίγο πιο κάτω, τάβλι ξέρεις; Κερνάω καφέ.
Και κάπως έτσι συνεχίστηκε αυτό το όνειρο, πόρτες πλακωτό και φεύγα, ασόδυο δεν έπαιζε ο Αντρέας.
